بیهوشی را می توان به بیهوشی عمومی، بی حسی منطقه ای و بی حسی موضعی تقسیم کرد.
بیهوشی عمومی به بیهوشی استنشاقی، بیهوشی داخل وریدی و داخل عضلانی و بی حسی رکتوم و بی حسی منطقه ای به بی حسی نخاعی، بی حسی اپیدورال و بی حسی موضعی تقسیم می شود.
بیهوشی عمومی با دستگاه ساکشن اتاق عمل به معنای واقعی کلمه تمام بدن را بیهوش می کند و بیهوشی منطقه ای به معنای بیهوشی بخشی از بدن مانند پایین تنه، بازوها یا پاها است. بی حسی موضعی بی حسی است که با توقف اعصاب محیطی در یک منطقه خاص برای مدت کوتاهی انجام می شود.
اخیراً، درمان پزشکی مراقبتهای بیهوشی تحت نظارت (MAC) که بیحسی خواب یا بیحسی آرامبخش نامیده میشود، در حالی که هیچ از دست دادن هوشیاری و حرکتی وجود ندارد، در حال افزایش است.
هرچند که با ناحیه بیهوشی عمومی در برخی از جراحیهای دندانپزشکی مطابقت دارد. گوش و حلق و بینی، یا چشم پزشکی، این یک گرایش است.
علاوه بر این، انواع بیهوشی به حوزه های تخصصی مختلفی مانند بی حسی اعصاب جمجمه، بی حسی قلبی ریوی، بیهوشی کودکان و نوزادان، بیهوشی زنان و زایمان، بیهوشی سالمندان، بیهوشی پیوند اعضا، بیهوشی سرپایی و سایر تحقیقات شل کننده عضلانی و غیره تقسیم می شوند. توسط .
در این فصل به بیهوشی عمومی می پردازیم. انواع دیگر بیهوشی مانند بی حسی نخاعی به عنوان موضوعات جداگانه مطرح شده است، لطفا به آنها مراجعه کنید.
آنجایی که بیمار هنگام دریافت بیهوشی هوشیاری خود را از دست می دهد، برای ایمنی بیمار از دستگاه بیهوشی، اشباع اکسیژن شریانی محیطی، نوار قلب، دستگاه نظارت بر فشار خون و آنالایزر گاز استفاده می شود که می تواند کفایت تنفس بیمار را تعیین کند.
علاوه بر این، در صورت لزوم، بیهوشی عمومی با استفاده از دستگاه های نظارتی مناسب و متنوع مانند فشار خون مهاجم، فشار ورید مرکزی، برون ده قلبی و فشار شریان ریوی انجام می شود.
بیهوشی عمومی با توجه به مسیر مصرف دارو به دو دسته بیهوشی استنشاقی و بیهوشی داخل وریدی تقسیم می شود.بیهوشی استنشاقی زمانی است که اکسیژن و گاز بیهوشی با هم مخلوط شده و از طریق سیستم تنفسی به ریه ها وارد می شود.
زمانی که دارو به صورت داخل وریدی تزریق می شود تا باعث از دست دادن هوشیاری شود. به آن بیهوشی وریدی می گویند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.